به نام قلم و آنچه می‌نگارند

محمد تقی جنس‌بافی-هفدهم مردادماه روز خبرنگار را در حالی گرامی می‌داریم که یکی از پیشکسوتان عرصه روزنامه‌نگاری، شادروان استاد ناصریمین مردوخی کردستانی درهفتمخرداد ماه ۱۳۹۷ در اثر بیماری  از میان ما رفت.

او در آرامستان بهشت ‌زهرا آرام گرفته است،اما خاطره مانای او همواره با ما است و روایت پرسش‌های پرحرارت و از اعماق دل او در برابر دیدگانم رژه می‌رود.

او از هر فرصتی بهره می‌برد و با صدای رسا و بلندش به مدیران و مسئولان نهیب می‌زد که مراقب اموال مردم و سرمایه‌های اقتصادی و انسانی کشور باشید و تاراج نکنید کشور را!

شادیاد مرحوم استاد ناصر‌یمین مردوخی کردستانی گرچه در میان نیست،اما در هر کنفرانس خبری که حاضر می‌شوم،روح مردی را حی و حاضر می‌بینم که فریاد می‌کشد:این تورم لجام گسیخته را مهار کنید،تورمی که دمار از روزگار مردم درآورده و تهیدستان را تهیدست‌تر و متمولان را فربه‌تر ساخته است!

هنوز طنین صدای او در گوشم هست که فریاد می‌زد:باندبازی‌های سیاسی و اقتصادی را به کنار نهید و به فکر خدمت به مردم باشید که هیچ شأنی بالاتر و ارزشمند‌تر از خادمی مردم نجیب نیست.

آری! به یاد می‌آورم طنین صدای کوبنده آن مرد را که همانند پدری دلسوز و رهبری کاریزماتیک به مدیران تذکر می‌داد که آقایان مدیر!،وعده‌هایتان را به یاد بیاورید و خلف وعده نکنید و بود‌و‌نمودتان یکی باشد!

در اتاق کارتان به روی مردم گشوده باشد و با گشاده‌رویی سنگ صبور مردم باشید و بر آلامشان مرهم و محرم باشید!

تبریک می‌گویم روز خبرنگار را به تمام همکارانم که با وجود انواع مضایق،جسارت و حق‌خواهی و پرسش‌گری را واننهاده‌اند و حرمت قلم را پاس می‌دارند.

و سخن پایانی این که، گرامی می‌دارم یاد و نام و خاطره سترگ روان‌شاد استاد ناصریمین مردوخی کردستانی را که تا پایان عمر حق‌خواهی را و پرسش‌گری را فریاد زد و زندان‌ها را به جان خرید و تحمل کرد و از هیچ تهدید و ارعابی نترسید و تطمیع هم نشد.