علی ربیعی: هیچ دوره ای مثل امروز ایران، نیازمند حال خوب نیستیم

سخنگوی دولت تاکید کرد باید مشارکت اجتماعی مردم بازنمایی شود.

به گزارش یمین نیوز به نقل از ایسنا، علی ربیعی در دومین جشنواره “مداد سرخ” اظهار کرد: از نظر بحران‌های طبیعی کشوری هستیم که بیش از ۸۰/. بحران‌های شناخته شده طبیعی را با خود داریم. هر سال هم یک بحران جدی طبیعی برایمان اتفاق افتاده است.

وی ادامه داد: من زمانی می‌گفتم این دولت، دولت چک های برگشتی است، اما گویا بحران هم می خواد در این دولت بیش تر ببارد؛ ما هم در مقابل باید یاد بگیریم و این آمادگی را داشته باشیم که بحران‌هاس زندگی‌مان را اداره کنیم زیرا گاهی ناگزیر از انتخاب این سبک زندگی هستیم.

ربیعی با تاکید بر ضرورت آموزش‌های مقابله با بحران‌های مختلف گفت: ما بحران‌های اجتماعی را هم داشتیم. خیلی دور نیست یک بحران اجتماعی دردآور و تلخ را هم پشت سر گذاشتیم . آنچه که چه در بحران های طبیعی و چه اجتماعی مهم است عبور از بحران‌ها است. در پس هر بحران اجتماعی و طبیعی باید آینده را نشان داد.

وی افزود: متاسفانه عده ای آنچنان دارند وقایع را بازنمایی می کنند که گویی ما باید با غم بحران ها همچنان زندگی کنیم. گویی برای برخی غم و اندوه پلی برای رسیدن به هدفشان است. باید دست به دست هم داده و جامعه را از بحران ها نجات بدهیم.

سخنگوی دولت تصریح کرد: آثار اجتماعی بحران‌های طبیعی همیشه می‌ماند. من پنج سالم بود، اما در ناخودآگاه خود زلزله زدگی که تجربه کردم را خاطرم هست.

وی گفت: اگر بحران را سه مرحله بدانیم ، در زمان پیش‌گیری نقش رسانه اهمیت بالایی دارد. در زمان بحران‌ ژورنالیسم بحران باید واقع نمایی کند و همدلی عمومی برای عبور از بحران را ایجاد می‌کند و سخت ترین مرحله در بحران‌ها مرحله پسا بحران است؛ چراکه جامعه نیاز دارد بتواند به زندگی باز گردد.

ربیعی خطاب به عکاسان بحران‌ها گفت: عکس‌هایی که از بحران‌ها گرفته اید یک برشی از تاریخ است، عکس نیست واقعیت است. من خودم وقتی در درس برنامه ریزی اجتماعی درس مدیریت بحران می دهم از تجارب روزنامه نگاران استفاده می‌کنم.

وی در پایان گفت: هیچ دوره ای مثل امروز ایران نیازمند حال خوب نیست. باید برای هم بغض کنیم و هم شادی بسازیم در پس آن . این موضوع ضرورت امروز جامعه در پس ایرانی است که دارد تحریم های ظالمانه را می گذاراند. ما باید جامعه را آماده کنیم . بحران های سخت آمدنشان را خبر نمی کنند. باید خیلی بنویسیم که جامعه ای که با بحران های مختلف رو به رو است؛ همه شانه هایشان را برای عبور دیگری باید بگذارند. مشارکت کردن مردم را باید بازنمایی کنیم.