آقای نعمت زاده ! حد خود را بشناسید و با مردم درست صحبت کنید/ نخریدن خودروهای شما خیانت نیست

نعمت زاده به جای عذرخواهی از مردم به خاطر اجحاف مستمری که در عرصه خودرو به آنها شده و می شود، به کمپین نخریدن خودرو اشاره کرده و کسانی که در این راستا، خودروی داخلی نمی خرند را “ضدانقلاب” نامیده و آنها را متهم به “خیانت” کرده است. او حتی خود را در مقام فتوا نیز تصور کرده و این کار مردم را “حرام” اعلام کرده است!

به گزارش یمین  نیوز،وزیر صنعت، معدن و تجارت در نشست اخیر مطبوعاتی خود سخنانی گفته است که نشان می دهد دولت، هیچ تدبیری برای بهبود وضعیت خودروسازی ندارد و اگر هم مشکلی در این باره وجود دارد، مقصر مردمی هستند که دیگر نمی خواهند خودروهای کم کیفیت و گران داخلی را بخرند.

محمدرضا نعمت زاده در این نشست، به جای عذرخواهی از مردم به خاطر اجحاف مستمری که در عرصه خودرو به آنها شده و می شود، به کمپین نخریدن خودرو اشاره کرده و کسانی که در این راستا، خودروی داخلی نمی خرند را “ضدانقلاب” نامیده و آنها را متهم به “خیانت” کرده است.

او حتی خود را در مقام فتوا نیز تصور کرده و این کار مردم را “حرام” اعلام کرده است!

آقای وزیر! حد خود را بشناسید و با مردم درست صحبت کنید. نخریدن خودروهای شما خیانت نیست

این در حالی است که آقای نعمت زاده خلیل رحمانی را که مدت ها در سمت مدیر عاملی دخانیات بوده را به عنوان مشاور خود انتخاب نموده  و یاد آور میشود که خلیل رحمانی از اعضای اصلی و وارد کننده سیگار قاچاق مالبرو به کشور می باشد.

در این باره نکاتی چند به طور جدی، قابل ذکر و تذکر است:

۱ – ادبیات اتهامی، از شاخصه های یک طیف سیاسی خاص و تمامیت خواه است که مردم ایران در انتخابات سال ۹۲ ، با رأی شان از آن ادبیات ابراز برائت کردند.

با این حال، وزیر دولت تدبیر و امید، مردم ناراضی از کیفیت و قیمت خودروهای داخلی را که سال های سال، تولیدات شان را تحمل کرده اند و اینک بدان اعتراض دارند را با بدترین ادبیات اتهامی می نوازد و آنها را خائن، ضدانقلاب و عامل فعل حرام می خواند!

بهتر است جناب نعمت زاده یا اثبات کند که خودروسازی های داخلی مترادف با انقلاب هستند تا مخالفت با آنها ضدیت با انقلاب تلقی شود یا از سخن خام و زشتی که گفته، عذرخواهی کند و از این به بعد حد و شأن خود را بشناسد و با ادبیات محترمانه تری با مردم ایران سخن بگوید.

۲ – سخن گفتن از حرام و حلال و فتوا دادن در این باب، صرفاً در حوزه اختیارات مراجع تقلید است که آن هم فقط درباره مقلدان خودشان جاری و ساری است.

نعمت زاده، فقط یک وزیر است ، او نه فقیه است و نه مقلدی دارد. بنابر این از کجا و بر چه اساسی، تصمیم عده ای از مردم ایران برای نخریدن خودرو را “حرام” اعلام کرده است؟!

۳ – این که عده ای از مردم ایران می خواهند خودرو نخرند، خیانت نیست.

خیانت این است که خودروسازان داخلی، همچنان خودروهای از رده خارج که متعلق به قرن گذشته میلادی است را همچنان تولید می کنند و به مردم می فروشند.

خیانت این است که خودروسازی ایران با حدود نیم قرن سابقه، دست به دامن خودروسازان و قطعه سازان تازه کار چینی شده و با افتخار، محصولات چینی را مونتاژ می کنند و به خلق الله می فروشند!

خیانت این است که مردم ایران با پولی که در همه جای دنیا می توانند با آن خودروهای روز بخرند، ناچار می شون خودورهایی با کیفیتی به مراتب پایین تر و ناایمن تر بخرند و همیشه حسرت به دل بمانند.

خیانت این است که با خودروهای تولیدی داخلی، سالانه میلیاردها لیتر بنزین بیشتر مصرف می شود، سرمایه های کشور می سوزد و هوا آلوده تر می شود و مردم سرطان می گیرند و می میرند. شگفت اینجاست که وزیر کهنه کار، هزینه های غیر مستقیم تولیدات داخلی را نمی بیند و می گوید که با تولیدات داخلی، فلان قدر صرفه جویی ارزی داشته ایم.

خیانت این است که با خودروهای ناایمن داخلی، سالانه هزاران نفر کشته می شوند و این در حالی است که اگر همان تصادفات در همان شرایط ولی با خودروی ایمن تری رخ می داد، بسیاری زنده می ماندند و کودکان پرشماری یتیم نبودند.

اما بزرگ ترین خیانت، خیانت به عزت و اعتماد بنفس ایرانی هاست ؛ ایرانی هایی که هر روز تولیدات داخلی و خارجی را پیش رویشان دارند و خودآگاه و ناخودآگاه، مقایسه می کنند و محصول خودشان را نازل تر و پایین تر می بینند.

۴ – ادعای حمایت از صنعت خودروسازی دارند. حمایت منطقی از صنایع داخلی، البته گزاره ای قابل قبول است اما حمایت یک چیز است و نازپروردگی چیز دیگر.

اینان از خودروسازی حمایت نمی کنند بلکه آن را “بد بار آورده اند” و بازی را طوری چیده اند که هیچ خودروی خارجی نتواند با قیمت مناسب به دست مردم برسد و هیچ رقابتی در میان نباشد؛ اسم این رانت و انحصار را هم گذاشته اند حمایت!

این چه صنعتی است که محصولاتش را پیش پیش می فروشد، به هر قیمتی که خواست عرضه می کند، هر وقت هم که خواست تحویل می دهد، با هر کیفیتی که خواست تولید می کند ولی به اعتراف خود وزیر ، باز هم ضرر می کند؟!

اگر این همه حمایتی که تا کنون از خودروسازی شده ، متوجه صنعت دیگری مانند نساجی شده بود، الان ایران بزرگ ترین صادر کننده منسوجات جهان بود. از بستنی و لواشک هم اینقدر حمایت شده ، برندهای بستنی و لواشک هم در سطح جهان مال ایران بود!

حکایت، حکایت صنعت و اشتغالزایی و چیزهایی از این قبیل نیست، حکایت دولتمردان و چاه نفت است. خودروسازی برای دولتمردان، حکم چاه نفت و گاو شیرده را دارد که می توانند با برگ برنده اش بازی ها کنند. به همین دلیل است که در همه دولت ها، این در بر پاشنه واحدی چرخیده است و این طور که جناب وزیر غیرتی(!) شده، در این دولت هم خبری از خیر نخواهد بود.

آقای نعمت زاده! به جای نمک بر زخم مردم پاشیدن، فکری به حال خودروسازی کشور کنید که ملتی را به ستوه آورده است.

منبع:عصر ایران