/ دور هشتم مذاکرات وین/ ملاک ایران در رفع تحریمها توافق ۲۰۱۵ است ملاک ایران در رفع تحریمها توافق ۲۰۱۵ است
- چهارشنبه, 8, دی,1400
- اقتصاد خرد, اقتصاد شهری, اقتصاد کلان, اقتصادی, دولت, سیاست, سیاسی, عناوین خبری, قضایی, مجلس
- ثبت نظر
در دومین روز از دور هشتم مذاکرات، موضوع رفع تحریمها و چگونگی اجرای آن و نیز اقدامات هستهای به صورت دو جانبه و چندجانبه در سطح روسای هیاتهای مذاکره کننده ایران و ۱+۴ بررسی و نشستهایی نیز در سطح کارشناسی برگزار شد.
به گزارش یمین نیوز به نقل از ایسنا، علاوه بر بررسی محتوایی و جزیی دو موضوع چگونگی رفع تحریم ها از سوی آمریکا و سه کشور اروپایی و اقدامات هسته ای ایران، پیاده سازی و طراحی ساز و کار اجرای دو موضوع تضمین دوباره خارج نشدن آمریکا از برجام و راستی آزمایی از رفع تحریمها که به شکلی مبنایی مورد پذیرش همه طرفها، به ویژه آمریکا قرار گرفته است، در روند گفتوگوهای دور هشتم مورد بحث است.
در رابطه با موضوع مهم و کلید تحریمها و چگونگی رفع آنها، یعنی تحریم های برجامی و تحریم های مغایر با برجام، مقامات ایران تاکید کرده اند که بهره مندی ایران از عادی سازی روابط تجاری با جهان طبق برجام نباید مختل شود و هرگونه تحریم مغایر با این مساله و تحت هر برچسب و دسته بندی باید رفع شود.
در توافق هستهای که در سال ۲۰۱۵ به دست آمد، آمریکا و دیگر اعضای برجام از هرگونه اقدامی که عادی سازی روابط اقتصادی و تجاری ایران را تحت تاثیر منفی قرار دهد منع شدند. برجام بر مبنای توازن میان منافع اقتصادی و محدودیتهای هستهای ایران از این توافق شکل گرفت از این رو انتفاع اقتصادی ایران ملاک مهمی برای اجرای مطلوب و دوبارهی برجام است.
به گزارش ایسنا، با ورود مذاکرات به بحثهای محتوایی و جدی و سخت شدن کار، به نظر میآید کشورهای اروپایی و آمریکا تا حد زیادی دست از فرافکنی و جوسازی در فضای رسانه ای برداشتهاند و کمتر شاهد موضعگیریهای تند و غیرسازنده در این فضا هستیم. با این حال بیش از هر چیز مهم است که همه طرفها در جریان مذاکرات از بهکار گیری هرگونه اعمال فشار به روشهای رسانهای، فنی، سیاسی و تحریمی به طرفهای مقابلشان در اتاقهای مذاکرات خودداری کنند.
ضروری است تا به ویژه آمریکا از اقدام نسبت به وضع تحریمهای تازه علیه ایران یا مرتبط با ایران خودداری کند، چرا که این اقدام طبعا واکنش تهران را در بر خواهد داشت و این رویکرد بر فضای مذاکرات تاثیر مستقیم میگذارد. اگر کشورهای اروپایی و آمریکا تمایل دارند تا مذاکرات در کوتاهترین زمان ممکن به نتیجهای مرضیالطرفین برسد باید از هرگونه اقدام آسیب زننده به این فضا جلوگیری کنند. بدون شک اقدامات و اعمال نفوذ منفی متحدان بینالمللی و منطقهای آمریکا و سه کشور اروپایی بر روند مذاکرات و تلاش برای ایجاد اخلال هر چه بیشتر در آن، مذاکرات را به درازا می کشاند.
اکنون که دو طرف توانستهاند بر سر متن پیشنویس جدید مشترک به نتیجه برسند، همه طرفها باید تلاش کنند تا از فضای به وجود آمده برای پیشبرد گفتوگوها به شکلی بهتر و سریعتر بهره ببرند.
درباره نویسنده
نوشتن دیدگاه